Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019

Μονάδες Αιμοκάθαρσης: Χτύπησε ο κώδωνας του κινδύνου ελέω claw back

Μονάδες Αιμοκάθαρσης: Χτύπησε ο κώδωνας του κινδύνου ελέω claw back.



Η «F&M Voice» συνομίλησε με την Ξένια Φουντά, γενική γραμματέα της Ένωσης για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος, τη στάση του υπουργείου Υγείας και το ΕΟΠΥΥ και τους
κινδύνους που ελλοχεύει για τους αιμοκαθαρόμενους ασθενείς η αδυναμία εξεύρεσης μίας «χρυσής τομής».
Ποιο είναι το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζετε ως κλάδος;
Η ανεξέλεγκτα ανοδική πορεία του μηχανισμού αυτόματης επιστροφής (claw back) έχει «γονατίσει» τις Μονάδες Χρόνιας Αιμοκάθαρσης (ΜΧΑ), των οποίων τα έσοδα προέρχονται αποκλειστικά από τον ασφαλιστικό φορέα ΕΟΠΥΥ (οι νεφροπαθείς ασθενείς -και ορθώς- δεν έχουν καμία επιβάρυνση).
Κύρια πηγή του κακού αποτελεί η κατάφωρη δυσαναλογία μεταξύ, πρώτον του προϋπολογισθέντος από το υπουργείο και τον ΕΟΠΥΥ ποσού για την αποζημίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών των ΜΧΑ (όριο δαπάνης) και δεύτερον της πραγματικής δαπάνης για τις υπηρεσίες αιμοκάθαρσης προς τους πάσχοντες από νεφρική ανεπάρκεια, όπως αυτή αποτυπώνεται στο μηχανογραφικό σύστημα του eΔΑΠΥ.
Εν ολίγοις, συμβαίνει το εξής οξύμωρο: Ενώ ο αριθμός των νεφροπαθών ασθενών ανά έτος αυξάνεται, όπως καταγράφεται από την αρμόδια Υπηρεσία Συντονισμού και Ελέγχου (ΥΣΕ, αναλυτικά στοιχεία στον Πίνακα 1), το ποσό του ετήσιου κλειστού προϋπολογισμού για τις ΜΧΑ μειώνεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την άνοδο του claw back, το οποίο υπολογίζεται επί του τζίρου των Μονάδων, φτάνοντας σε δυσθεώρητα ύψη.
Πόσοι είναι οι νεφροπαθείς που υποβάλλονται αυτή τη στιγμή σε αιμοκάθαρση;
Τα επίσημα στατιστικά της ΥΣΕ για τον συνολικό αριθμό των νεφροπαθών ασθενών που υποβάλλονται σε θεραπεία τεχνητού νεφρού στη χώρα μας, κάνουν λόγο για 11.332 ασθενείς, το 2018.
Ο αριθμός των ασθενών καταγράφεται αυξανόμενος και αυτό οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής χάρη στις ιατρικά εξελιγμένες και υψίστης ποιότητας υπηρεσίες Υγείας. Παράλληλα, βάσει της συνήθους πορείας των πραγμάτων, περίπου 1% του πληθυσμού ανά έτος νοσεί από νεφρική ανεπάρκεια.
Τα τελευταία χρόνια σημειώνεται απομάκρυνση των νεφροπαθών ασθενών από τα Δημόσια Νοσοκομεία (πιθανότατα λόγω της έλλειψης υποδομών και προσωπικού) και ένταξή τους στις ιδιωτικές MXA, χωρίς όμως αυτή η εισροή να λαμβάνεται υπόψιν από τους αρμόδιους φορείς. Είναι σημαντικό να τονιστεί, πως η εξυπηρέτηση των νεφροπαθών ασθενών από τις ΜΧΑ κοστίζει πολύ λιγότερα στον κρατικό προϋπολογισμό από την εξυπηρέτησή τους από Δημόσια Νοσοκομεία.
Η αύξηση των νεφροπαθών ασθενών στον ιδιωτικό τομέα απορρέει από τα παραπάνω αντικειμενικά δεδομένα, γεγονός που καταδεικνύει ότι η θεραπεία της αιμοκάθαρσης αποτελεί τη μοναδική υπηρεσία για την οποία δεν υπάρχει προκλητή ζήτηση.
Ποια είναι η επικοινωνία σας με τον ΕΟΠΥΥ;
Η επικοινωνία μας με τον ΕΟΠΥΥ είναι συνεχής. Ο φορέας γνωρίζει καλά όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Έχουμε έρθει, πολλάκις, αντιμέτωποι με δυσκολίες, αμέτρητες περικοπές στο νοσήλιο (οι οποίες συνεχίζονται), μία από αυτές είναι και το claw back, το οποίο μεταβάλλεται ανά έτος και πραγματικά καταβάλαμε και εξακολουθούμε να καταβάλλουμε υπεράνθρωπη προσπάθεια για να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με αξιοπρέπεια, παρέχοντας ποιοτικές υπηρεσίες στους ασθενείς μας.
Κάποιες φορές στο παρελθόν, τόσο με τη βοήθεια κάποιων φορέων (Ελληνική Νεφρολογική Εταιρεία, Πανελλήνια Ομοσπονδία Νεφροπαθών) όσο και από εμάς, βρισκόταν έστω μία κάποια «χρυσή τομή». Αυτή τη φορά, παρά τις επανειλημμένες συναντήσεις, τα αιτήματά μας δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν. Το claw back εξακολουθεί να γιγαντώνεται, όταν ο προϋπολογισμός του έτους 2018 για την αιμοκάθαρση δεν επαρκεί.
Το σωματείο μας δήλωσε, μεταξύ άλλων, με επιστολή του προς τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ: «Ως κλάδος λοιπόν, ζητούμε από το υπουργείο Υγείας και τον ΕΟΠΥΥ, έχοντας στα χέρια τους τα στοιχεία της ΥΣΕ, να προβλέψουν, ως οφείλουν, το ύψος της δαπάνης του έτους 2018 με απόλυτη ακρίβεια, προτείνοντας ρεαλιστικό προϋπολογισμό και όχι κάνοντας «ασκήσεις αντοχής» στις μονάδες αιμοκάθαρσης και στους χιλιάδες εργαζομένους και ασθενείς που αυτές υποστηρίζουν.
Τονισθέο ότι «pacta sunt servanda» (οι υποσχέσεις πρέπει να τηρούνται). Όμως, οι συμβάσεις οφείλουν να τηρούνται και από τις δυο πλευρές και όχι να χρησιμοποιούνται ως μέσο εξόντωσης από τον ΕΟΠΥΥ. Τηρώντας τις συμβατικές μας υποχρεώσεις και με μηδενική παραβατικότητα (υπάρχει απόλυτη διαφάνεια στον κλάδο μας, ο συνολικός αριθμός των νεφροπαθών στη χώρα μας, αλλά και ο αριθμός που εξυπηρετείται από κάθε κλινική είναι καταγεγραμμένος και μηχανογραφημένος), όντας πλήρως εναρμονισμένοι με την ευρύτερη νομοθεσία για τη λειτουργία των κλινικών αιμοκάθαρσης, αξιώνουμε το αυτονόητο.
Να πληρωθούμε για τις υπηρεσίες που παρέχουμε. Η αλματώδης και αδιάκοπη αύξηση του claw back, με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου και του ΕΟΠΥΥ και η γενικότερη απροθυμία τους στην ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας, είναι απολύτως καταχρηστική και οδηγεί τις ΜΧΑ σε αδιέξοδο! Σε αδυναμία παροχής υπηρεσιών αιμοκάθαρσης!
Ουδόλως, δε, εκτιμάται το γεγονός πως, ενώ θα μπορούσαμε να προβούμε σε ομαδική επίσχεση εργασίας, μιας και κάθε άλλη προσπάθειά μας αποβαίνει άκαρπη, σεβόμαστε πως κάτι τέτοιο θα προκαλούσε μη αναστρέψιμες συνέπειες στην υγεία των νεφροπαθών ασθενών».
Τι σκοπεύετε να κάνετε μετά την αλληλογραφία με τον ΕΟΠΥΥ και την επικοινωνία με το υπουργείο Υγείας;
Στο υπουργείο έχουν κοινοποιηθεί όλες οι επιστολές μας και όλα μας τα αιτήματα. Προσπαθήσαμε να κλείσουμε ραντεβού με τον κ. υπουργό, αλλά δεν τα καταφέραμε.
Τα πράγματα είναι πολύ οριακά. Όλοι οι φορείς γνωρίζουν τις ανάγκες του νευραλγικού τομέα της αιμοκάθαρσης, αλλά στην πλειονότητα είτε κωφεύουν είτε αρκούνται σε αόριστα ευχολόγια. Έχουμε δείξει αμέριστη κατανόηση και έχουμε υπάρξει πολύ συνεργάσιμοι, βάζοντας κάθε φορά «νερό στο κρασί μας», αφουγκραζόμενοι την ευρύτερη οικονομική κρίση της χώρας μας.
Δεν είναι, όμως, δυνατόν το 50% και πλέον του τζίρου μας να περικόπτεται αυθαίρετα χωρίς να προηγηθεί ένας συνετός και ακριβής υπολογισμός για τον προϋπολογισμό που θα χρειαστεί ο κλάδος μας. Η θεραπεία της αιμοκάθαρσης εφαρμόζεται ως υποκατάσταση των νεφρών, όταν οι τελευταίοι δεν επαρκούν.
Για μία ποιοτική θεραπεία απαιτούνται μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας (μηχανήματα αιμοκάθαρσης στα οποία συνδέονται οι ασθενείς, συστήματα όσμωσης νερού, γεννήτριες, συστήματα μηχανογράφησης κ.λπ.) τα οποία χρειάζονται συνεχή έλεγχο και συντήρηση, αλλά και περιοδική αντικατάσταση από αναβαθμισμένο εξοπλισμό, αμέτρητα ιατρικά αναλώσιμα και υλικά αιμοκάθαρσης, φάρμακα (ηπαρίνες, οροί κ.ά.), συγκεκριμένος -εκ του νόμου- αριθμός, άρτια καταρτισμένου ιατρικού, νοσηλευτικού, βοηθητικού και διοικητικού προσωπικού.
Οι προϋποθέσεις λειτουργίας των ΜΧΑ είναι αυστηρές και όλα τα προαναφερθέντα εντάσσονται στο κλειστό νοσήλιο της αιμοκάθαρσης. Αν συνυπολογίσουμε και τα λοιπά λειτουργικά έξοδα που έχει μία κλινική αιμοκάθαρσης, η οποία αποζημιώνεται μόνο από τον ΕΟΠΥΥ, κάθε συνετός και εχέφρων άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί ότι με τις συνεχείς περικοπές και την εκτόξευση του claw back, οι ΜΧΑ δεν μπορούν να επιβιώσουν. Με απλά λόγια, «μπαίνουμε μέσα»! Τι πρέπει άραγε να συμβεί; Να κλείσουμε όλοι μαζικά για να αλλάξει αυτή η ζοφερή κατάσταση;
Δυστυχώς, όπως οδεύουν τα πράγματα, δεν θα αργήσει η μέρα που πλέον θα αδυνατούμε να εξυπηρετήσουμε τους ασθενείς μας, έχοντας εξαντλήσει κάθε μέσο αποτροπής αυτής της κατάληξης. Ας αντιληφθούν οι ιθύνοντες και οι αποφασίζοντες πως, με την άστοχη στάση τους δεν πλήττουν μόνο τις Μονάδες Αιμοκάθαρσης ως επιχειρηματικές οντότητες, αλλά κυρίως τους νεφροπαθείς ασθενείς. Πλήττουν το ύψιστο δικαίωμα στην ανθρώπινη ζωή!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To nefropatheis.gr θεωρεί δικαίωμα του κάθε αναγνώστη να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.

Ωστόσο, τονίζουμε ρητά ότι δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν τον εκάστοτε χρήστη και μόνο αυτόν.

Παρακαλούμε πολύ να είστε ευπρεπείς στις εκφράσεις σας.

Τα σχόλια με ύβρεις θα διαγράφονται.